Kεφάλαια

1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28 · 29 · 30 · 31 · 32 · 33 · 34 · 35 · 36 · 37 · 38 · 39 · 40 · 41 · 42 · 43 · 44 · 45 · 46 · 47 · 48

Ιεζεκιήλ Κεφ. 20

1 ΚΑΙ κατά τον έβδομο χρόνο, τον πέμπτο μήνα, τη δέκατη [ημέρα] τού μήνα ήρθαν μερικοί από τους πρεσβύτερους του Ισραήλ για να ρωτήσουν τον Κύριο, και κάθησαν μπροστά μου.

2 Και έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:

3 Γιε ανθρώπου, μίλησε στους πρεσβύτερους του Ισραήλ, και πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Ήρθατε να με ρωτήσετε; Ζω εγώ, λέει ο Κύριος ο Θεός, δεν θα ερωτηθώ από σας.

4 Θα τους κρίνεις; Γιε ανθρώπου, θα κρίνεις; Δείξε σ’ αυτούς τα βδελύγματα των πατέρων τους·

5 και πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός. Κατά την ημέρα που έκλεξα τον Ισραήλ, και ύψωσα το χέρι μου προς το σπέρμα τού οίκου Ιακώβ, και γνωρίστηκα σ’ αυτούς στην Αίγυπτο, και ύψωσα σ’ αυτούς το χέρι μου, λέγοντας: Εγώ [είμαι] ο Κύριος ο Θεός σας,

6 κατά την ημέρα εκείνη ύψωσα το χέρι μου σ’ αυτούς ότι θα τους βγάλω έξω από την Αίγυπτο σε γη που πρόβλεψα γι’ αυτούς, [γη] που ρέει γάλα και μέλι, που [είναι] η δόξα όλων των χωρών.

7 Και τους είπα: Απορρίψτε κάθε ένας τα βδελύγματα των ματιών του, και μη μολύνεστε με τα είδωλα της Αιγύπτου· εγώ [είμαι] ο Κύριος ο Θεός σας.

8 Αυτοί, όμως, αποστάτησαν από μένα, και δεν θέλησαν να με ακούσουν· δεν απέρριψαν κάθε ένας τα βδελύγματα των ματιών του, και δεν εγκατέλειψαν τα είδωλα της Αιγύπτου. Τότε, είπα να ξεχύνω επάνω τους τον θυμό μου, για να φέρω σε πέρας την οργή μου εναντίον τους, στο μέσον τής γης τής Αιγύπτου.

9 Όμως, εξαιτίας τού ονόματός μου, για να μη βεβηλωθεί μπροστά στα έθνη ανάμεσα στα οποία ήσαν, και μπροστά στους οποίους γνωρίστηκα σ’ αυτούς, έκανα αυτό, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Αιγύπτου.

10 Και τους έβγαλα έξω από τη γη τής Αιγύπτου, και τους έφερα στην έρημο·

11 και έδωσα σ’ αυτούς τα διατάγματά μου, και έκανα γνωστές σ’ αυτούς τις κρίσεις μου, τις οποίες όταν ο άνθρωπος τις κάνει, θα ζήσει διαμέσου αυτών.

12 Κι ακόμα, έδωσα σ’ αυτούς τα σάββατά μου, για να είναι ως σημείον ανάμεσα σ’ αυτούς και σε μένα, ώστε να γνωρίζουν ότι, εγώ [είμαι] ο Κύριος που τους αγιάζω.

13 Αλλ’ ο οίκος Ισραήλ αποστάτησε από μένα μέσα στην έρημο· στα διατάγματά μου δεν περπάτησαν, και απέρριψαν τις κρίσεις μου, τις οποίες ο άνθρωπος όταν τις πράττει, θα ζήσει διαμέσου αυτών· και βεβήλωσαν υπερβολικά τα σάββατά μου· τότε, είπα να ξεχύνω τον θυμό μου επάνω τους μέσα στην έρημο, για να τους εξολοθρεύσω.

14 Όμως, το έκανα [αυτό] ένεκα του ονόματός μου, για να μη βεβηλωθεί μπροστά στα έθνη, μπροστά από τα οποία τους έβγαλα.

15 Κι ακόμα, εγώ ύψωσα σ’ αυτούς το χέρι μου μέσα στην έρημο, ότι δεν θα τους φέρω στη γη, που [τους] έδωσα, [γη] που ρέει γάλα και μέλι, που [είναι] η δόξα όλων των χωρών·

16 επειδή, απέρριψαν τις κρίσεις μου, και δεν περπάτησαν στα διατάγματά μου, και βεβήλωσαν τα σάββατά μου· επειδή, οι καρδιές τους πορεύονταν πίσω από τα είδωλά τους.

17 και το μάτι μου λυπήθηκε γι’ αυτούς, ώστε να μη τους εξαλείψω, και δεν τους συντέλεσα μέσα στην έρημο.

18 Αλλά, είπα στα παιδιά τους μέσα στην έρημο: Μη περπατάτε στα διατάγματα των πατέρων σας, και μη τηρείτε τις κρίσεις τους, και μη μολύνεστε με τα είδωλά τους·

19 εγώ [είμαι] ο Κύριος ο Θεός σας· περπατάτε στα διατάγματά μου, και τηρείτε τις κρίσεις μου, και να τις εκτελείτε·

20 και αγιάζετε τα σάββατά μου· και ας είναι ως σημείο ανάμεσα σε μένα και σε σας, ώστε να γνωρίζετε ότι εγώ [είμαι] ο Κύριος ο Θεός σας.

21 Τα παιδιά, όμως, αποστάτησαν από μένα· δεν περπάτησαν στα διατάγματά τις οποίες, και δεν τήρησαν τις κρίσεις μου, ώστε να τις εκτελούν, που όταν ο άνθρωπος τις πράττει θα ζήσει διαμέσου αυτών· βεβήλωσαν τα σάββατά μου· τότε, είπα να ξεχύνω τον θυμό μου επάνω τους, για να συντελέσω την οργή μου εναντίον τους μέσα στην έρημο.

22 Και απέστρεψα το χέρι μου, και [το] έκανα [αυτό] ένεκα του ονόματός μου, για να μη βεβηλωθεί μπροστά στα έθνη, μπροστά από τα οποία τούς έβγαλα.

23 Ακόμα, εγώ ύψωσα το χέρι μου εναντίον τους μέσα στην έρημο, ότι θα τους διασκόρπιζα ανάμεσα στα έθνη, και θα τους διέσπερνα στους τόπους·

24 επειδή, δεν εκτέλεσαν τις κρίσεις μου, και απέρριψαν τα διατάγματά μου, και βεβήλωσαν τα σάββατά μου, και τα μάτια τους ήσαν πίσω από τα είδωλα των πατέρων τους.

25 Γι’ αυτό, και εγώ τους έδωσα διατάγματα όχι καλά, και κρίσεις διαμέσου των οποίων δεν θα ζούσαν·

26 και τους μόλυνα στις προσφορές τους, στο ότι διαβίβαζαν [μέσα από τη φωτιά] κάθε ένα που διανοίγει μήτρα, για να τους ερημώσω, ώστε να γνωρίσουν ότι εγώ [είμαι] ο Κύριος.

27 Γι’ αυτό, γιε ανθρώπου, μίλησε στον οίκο Ισραήλ, και πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Ακόμα, με τούτο τον τρόπο με έβρισαν οι πατέρες σας, κάνοντας εναντίον μου παράβαση.

28 [Επειδή], αφού τους έφερα στη γη, [για] την οποία ύψωσα το χέρι μου ότι θα τη δώσω σ’ αυτούς, τότε κοίταξαν προς κάθε ψηλό λόφο, και κάθε σκιερό δέντρο, και εκεί πρόσφεραν τις θυσίες τους, και έστηναν εκεί τις παροργιστικές προσφορές τους· και έβαλαν εκεί οσμή ευωδίας τους, και έκαναν εκεί τις σπονδές τους.

29 Και τους είπα: Τι [σημαίνει] ο ψηλός τόπος, στον οποίο εσείς πηγαίνετε; Και το όνομά του αποκλήθηκε Βαμά, μέχρι σήμερα.

30 Γι’ αυτό, πες στον οίκο Ισραήλ: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός, ενώ εσείς μολύνεστε στον δρόμο των πατέρων σας, και εκπορνεύετε πίσω από τα βδελύγματά τους,

31 και μολύνεστε με όλα τα είδωλά σας μέχρι σήμερα, προσφέροντας τα δώρα σας, διαβιβάζοντας τους γιους σας μέσα από τη φωτιά, και εγώ θα ερωτηθώ από σας, οίκος Ισραήλ; Ζω εγώ λέει ο Κύριος ο Θεός, δεν θα ερωτηθώ από σας.

32 Και εκείνο που σκέπτεστε, δεν θα γίνει με κανέναν τρόπο· επειδή, λέτε: Θα είμαστε σαν τα έθνη, σαν τις οικογένειες των τόπων, στο να λατρεύουμε ξύλα και πέτρες.

33 Ζω εγώ, λέει ο Κύριος ο Θεός, με κραταιό χέρι, και απλωμένον βραχίονα, και με θυμό, που ξεχύνεται, θα βασιλεύω οπωσδήποτε επάνω σας.

34 Και θα σας βγάλω από τους λαούς, και θα σας συγκεντρώσω από τους τόπους, όπου είστε διασκορπισμένοι, με χέρι κραταιό, και με βραχίονα απλωμένον, και με θυμό που ξεχύνεται.

35 Και θα σας φέρω στην έρημο των λαών, και εκεί θα κριθώ με σας πρόσωπο με πρόσωπο·

36 καθώς κρίθηκα με τους πατέρες σας μέσα στην έρημο της γης τής Αιγύπτου, έτσι θα σας κρίνω, λέει ο Κύριος ο Θεός.

37 Και θα σας περάσω από τη ράβδο, και θα σας φέρω στους δεσμούς τής διαθήκης.

38 Και θα αποκαθαρίσω από μέσα σας τους αποστάτες, κι αυτούς που ασέβησαν σε μένα· θα τους βγάλω έξω από τη γη τής παροικίας τους, και δεν θα μπουν μέσα στη γη τού Ισραήλ· και θα γνωρίσετε ότι εγώ [είμαι] ο Κύριος.

39 Και εσείς, οίκος Ισραήλ, έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Πηγαίνετε, λατρεύετε κάθε ένας τα είδωλά του, και στο εξής, αν δεν θέλετε να με ακούτε· και μη βεβηλώνετε πλέον το άγιο όνομά μου με τα δώρα σας, και με τα είδωλά σας.

40 Επειδή, επάνω στο άγιο βουνό μου, επάνω στο ψηλό βουνό τού Ισραήλ, λέει ο Κύριος ο Θεός, εκεί ολόκληρος ο Ισραήλ, όλοι αυτοί που είναι μέσα στη γη θα με λατρεύσουν· εκεί θα τους δεχθώ, και εκεί θα ζητήσω τις προσφορές σας, και τις απαρχές των δώρων σας, με όλα τα άγιά σας.

41 Θα σας δεχθώ με οσμή ευωδίας, όταν θα σας βγάλω από τους λαούς, και σας συγκεντρώσω από τους τόπους όπου διασκορπιστήκατε· και θα αγιαστώ σε σας μπροστά στα έθνη.

42 Και θα γνωρίσετε ότι εγώ [είμαι] ο Κύριος, όταν σας φέρω στη γη Ισραήλ, στη γη για την οποία ύψωσα το χέρι μου ότι θα τη δώσω στους πατέρες σας.

43 Κι εκεί θα θυμηθείτε τους δρόμους σας, και όλα τα έργα σας στα οποία μολυνθήκατε· και θα αποστραφείτε οι ίδιοι τον εαυτό σας μπροστά στα μάτια σας, για όλα τα κακά σας, όσα πράξατε.

44 Και θα γνωρίσετε ότι εγώ [είμαι] ο Κύριος, όταν έτσι κάνω σε σας ένεκα του ονόματός μου, όχι σύμφωνα με τους πονηρούς δρόμους σας ούτε σύμφωνα με τα διεφθαρμένα έργα σας, οίκος Ισραήλ, λέει ο Κύριος ο Θεός.

45 ΚΑΙ έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:

46 Γιε ανθρώπου, να στήριξε το πρόσωπό σου προς τα μεσημβρινά και στάλαξε έναν λόγο προς το μεσημβρινό μέρος, και προφήτευσε ενάντια στο δάσος τής μεσημβρινής πεδιάδας·

47 και πες προς το μεσημβρινό δάσος: Άκουσε τον λόγο τού Κυρίου. Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Δες, εγώ θα ανάψω φωτιά ανάμεσά σου, και θα καταφάει ανάμεσά σου κάθε χλωρό δέντρο και κάθε ξερό δέντρο· η φλόγα που εξάφθηκε δεν θα σβήσει, και κάθε πρόσωπο, από τη μεσημβρία μέχρι τον βορρά, θα καεί μέσα σ’ αυτή.

48 Και κάθε σάρκα θα δει, ότι εγώ ο Κύριος το έκαψα· δεν θα σβήσει.

49 Κι εγώ είπα: Αλλοίμονο! Κύριε Θεέ! Αυτοί λένε για μένα: Αυτός δεν λέει παροιμίες;