Ιούδα
1 ΙΟΥΔΑΣ, δούλος τού Ιησού Χριστού, αδελφός δε του Ιακώβου, προς τους καλεσμένους, τους αγιασμένους από τον Θεό Πατέρα, και διατηρημένους από τον Ιησού Χριστό·
2 είθε να πληθύνει σε σας έλεος, και ειρήνη, και αγάπη.
3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω κάθε επιμέλεια να σας γράφω για την κοινή σωτηρία, αναγκάστηκα να σας γράψω, προτρέποντας στο να αγωνίζεστε για την πίστη, η οποία μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους.
4 Επειδή, μερικοί άνθρωποι εισχώρησαν λαθραία, οι οποίοι είχαν από τον παλιό καιρό προαναγγελθεί σ’ αυτή την καταδίκη, ασεβείς, που μεταστρέφουν τη χάρη τού Θεού μας σε ασέλγεια, και αρνούνται τον μόνο δεσπότη Θεό και Κύριό μας, τον Ιησού Χριστό.
5 Θέλω, μάλιστα, να σας υπενθυμίσω, αν κι εσείς το γνωρίσατε ήδη αυτό, ότι ο Κύριος, αφού έσωσε τον λαό από τη γη τής Αιγύπτου, έπειτα απόλεσε αυτούς που δεν πίστεψαν·
6 και αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωμα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο [τους] κατοικητήριο, τους φύλαξε με παντοτινά δεσμά κάτω από το σκοτάδι, για την κρίση τής μεγάλης ημέρας·
7 όπως τα Σόδομα και τα Γόμορρα, και οι ολόγυρα απ’ αυτές πόλεις, που, κατά τον ίδιο τρόπο μ’ αυτούς, παραδόθηκαν στην πορνεία, και ακολούθησαν πίσω από άλλη σάρκα, αποτελούν μπροστά [μας] παράδειγμα, που πρόκειται να τιμωρηθούν με την αιώνια φωτιά.
8 Παρόμοια κι αυτοί, βλέποντας όνειρα, τη μεν σάρκα μολύνουν, την δε κυριαρχική εξουσία καταφρονούν, και [αξιώματα] δόξας βλασφημούν.
9 Ενώ, ο αρχάγγελος Μιχαήλ, όταν, φιλονικώντας με τον διάβολο, συνομιλούσε για το σώμα τού Μωυσή, δεν τόλμησε να επιφέρει [εναντίον του] κάποια βλάσφημη κατηγορία, αλλά είπε: Ο Κύριος να σε επιτιμήσει.
10 Κι αυτοί, όσα μεν δεν ξέρουν, [τα] βλασφημούν· όσα, όμως, σαν τα άλογα ζώα, από ένστικτο ξέρουν, σ’ αυτά φθείρονται.
11 Αλλοίμονο σ’ αυτούς· επειδή, περπάτησαν στον δρόμο τού Κάιν, και για χάρη μισθού ξεχύθηκαν στην πλάνη τού Βαλαάμ, και απολέστηκαν στην αντιλογία τού Κορέ.
12 Αυτοί είναι κηλίδες στις αγάπες σας, οι οποίοι συμποσιάζουν άφοβα, βόσκουν τον εαυτό τους· [είναι] άνυδρα σύννεφα, περιφερόμενα από ανέμους· [είναι] φθινοπωρινά δέντρα, άκαρπα, που πέθαναν δύο φορές, ξεριζωμένα·
13 [είναι] άγρια κύματα της θάλασσας, που αφρίζουν τις δικές τους μορφές ντροπής· [είναι] αστέρια που περιπλανιούνται, για τους οποίους το βαθύ σκοτάδι είναι φυλαγμένο στον αιώνα.
14 Προφήτευσε, μάλιστα, γι’ αυτούς και ο Ενώχ, έβδομος μετά τον Αδάμ, λέγοντας: «Να! ήρθε ο Κύριος με μυριάδες αγίων του,
15 για να κάνει κρίση ενάντια σε όλους, και να ελέγξει όλους τούς ασεβείς απ’ αυτούς, για όλα τα έργα τής ασέβειάς τους, που έπραξαν, και για όλα τα σκληρά [λόγια], που μίλησαν εναντίον του οι ασεβείς αμαρτωλοί.
16 Αυτοί είναι γογγυστές, μεμψίμοιροι, που περπατούν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους· και το στόμα τους μιλάει υπερήφανα, και κολακεύουν πρόσωπα για χάρη ωφέλειας.
17 Αλλά, εσείς, αγαπητοί, θυμηθείτε τα λόγια που από πριν έχουν ειπωθεί από τους αποστόλους τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
18 ότι, σας έλεγαν πως, «στον έσχατο καιρό θάρθουν εμπαίκτες, οι οποίοι θα περπατούν σύμφωνα με τις ασεβείς επιθυμίες τους».
19 Αυτοί είναι εκείνοι που αποχωρίζουν τον εαυτό τους, [είναι άνθρωποι] ζωώδεις, οι οποίοι Πνεύμα δεν έχουν.
20 Εσείς, όμως, αγαπητοί, ενώ θα εποικοδομείτε τον εαυτό σας επάνω στην αγιότατη πίστη σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω,
21 φυλάξτε τον εαυτό σας στην αγάπη τού Θεού, προσμένοντας το έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σε αιώνια ζωή.
22 Και άλλους μεν ελεείτε, κάνοντας διάκριση·
23 άλλους, δε, σώζετε με φόβο, αρπάζοντάς [τους] από τη φωτιά, μισώντας και τον μολυσμένο από τη σάρκα χιτώνα.
24 Σ’ αυτόν, όμως, που μπορεί να σας φυλάξει άπταιστους, και να σας στήσει μπροστά στη δόξα του, χωρίς ψεγάδι, με αγαλλίαση,
25 στον μόνο σοφό Θεό, τον Σωτήρα μας, [ας είναι] δόξα και μεγαλοσύνη, κυριαρχία και εξουσία, και τώρα και σε όλους τούς αιώνες. Αμήν.